Ik zie het ook zo dat niemand uit zijn eigen nadeel zal handelen. Er is echter een verschil hoe ik deze situatie overkom. Een persoon die het ontkent en zegt 'nee joh, dit doe ik helemaal voor jou en niemand anders' maar achteraf gezien er toch voordeel uit haalt of een persoon die zegt: 'Tuurlijk handel ik ook in het voordeel van mijzelf, ik gun jouw echter ook het voordeel waardoor we samen in het voordeel zijn en dat doe ik omdat...' nou en dan kun je nog heel wat argumenten erachter sommen waarom je het doet.
Punt blijft dat je erkend wat je doet ook al is niet alles eens met wat je doet (dat kan ook niet) maar je staat wel altijd achter je keuze en neemt de voordelen EN nadelen ervan maakt naar mijn mening iemand oprecht, geloofwaardig en absoluut een persoon om vaker mee om te gaan omdat ik deze eigenschappen als zeer prettig beschouw in wat voor omgang dan ook.
Als je altijd maar afvraagt: 'Doe ik wel het goede?' dan kom je gewoonweg niet verder. 'Ga ik hier naar links zodat ik niet meer naar rechts kijken of zal ik mijn ogen maar sluiten zodat ik zowel links als rechts niet meer hoef te kijken?'
Als ik deze filosofie in dit topic bekijk dan is de hamvraag: 'brengt dit continue twijfelen aan mijn acties voordeel aan wie dan ook?'. Ikzelf doe mijn best dat iedereen voordeel heeft bij keuzes (diegenen die ik het natuurlijk waard acht om te delen in het voordeel) en als ik dat niet kan dan met zo min mogelijk nadelen voor iedereen. Soms kom je gewoon voor keuzes te staan die zoiets van je vragen en de oorzaak kan jaaaaaaaren terug gaan alleen hebben we geen tijdreis maschine :P.
Edit: Alleen dringende problemen aanpakken en wanneer de rust en stabiliteit terugkeren in het oude patroon om problemen te maken etc. etc. Klinkt als Yin en Yang?