Als je de geschiedenis bekijkt, dan is het een unicum dat er in Europa al bijna zeventig jaar niks noemenswaardigs is gebeurd. Puur geluk. Ik heb in het casino wel eens meegemaakt, dat het balletje 34 keer achterelkaar op zwart terechtkwam. Voor mij is het dan ook onvoorstelbaar, dat de meute die meestal zelfs zijn fiets en zijn fototoestel heeft verzekerd, totaal niet op rampen is voorbereid. Zelfs nu er onmiskenbaar een tsunami aan financiële ellende op ons afkomt, die onze maatschappij compleet weg dreigt te spoelen, doet het klootjesvolk nog steeds niks. Hoe zou dat komen?
Niet in staat om slecht nieuws te verwerken
De mens is geen apensoort, maar een schapensoort. Veel na-geblaat “jongens het komt wel goed” en nauwelijks wol voor barre tijden. Zolang je voorganger niet over de dam is, blijf je staan. Komt hij wel in beweging, dan spring je hem blindelings achterna. Ongeacht de richting. De Amerikaanse Harvard professor Daniel Goldhagen toonde in zijn geruchtmakende boek “Hitlers gewillige beulen” aan, dat de meeste Duitsers de Jodenvervolging in de een of andere vorm hebben gesteund. Niet omdat Duitsers slecht zijn, maar gewoon omdat hun voorgangers willoos begonnen te marcheren toen Hitler het hek van de dam opende. Een tweede oorzaak is het feit, dat het brein van de meeste mensen niet in staat is om slecht nieuws te verwerken. Daar is naast een goed brein ook wat moed voor nodig. Lili Frans, een zigeunerin die in Auschwitz heeft gezeten, vertelde mij wat de gedeporteerden dachten, die zonder sanitaire voorzieningen, zonder eten en drinken, opeengepakt in afgesloten veewagons dwars door Europa werden gesleept; aan het einde van de reis zouden ze door de Duitsers een huisje met een tuintje aangeboden krijgen …
Wat niemand horen wil
Als prepper word ik steeds meer uitgekotst door mijn omgeving. Mensen kunnen niet meer tegen mijn waarschuwingen, dat ze hun huisje en hun tuintje kwijt dreigen te raken en dat het spoor waar we nu op zitten tot diep tragische vernietiging zal leiden. Een keer of vier heb ik al alarm geslagen, omdat de hele boel acuut in dreigde te storten. Maar dat gebeurde toen nog niet. De geschiedenis zal ooit aantonen, dat we financieel gezien al een keer of vier door het oog van de naald zijn gekropen, maar vrijwel niemand wil dat horen. Ik voel mij dan ook zeer verwant met majoor Bert Sas, de Nederlandse militaire attaché in Berlijn in 1940. Sas was bevriend geraakt met de Duitse kolonel Hans Oster, een van de topmannen van de Duitse contraspionagedienst. Oster was geen nazi en verkeerde in gewetensnood. Daarom onthulde hij keer op keer aan Sas de datum van Fall Gelb, Hitlers operatieplan tegen het westen, waaronder Nederland. Want de wispelturige Hitler stelde Fall Gelb een oneindig aantal keren uit. Iedere keer waarschuwde Sas Den Haag, dit met groot gevaar voor eigen leven. Uiteindelijk werd de beste militaire attaché die Nederland ooit heeft gehad, bijna wegens vermeende paranoia in een dwangbuis naar een gesticht afgevoerd. Na de oorlog bleek hij bij iedere waarschuwing gelijk te hebben gehad en werd Sas tot generaal-majoor bevorderd.
Herders
Waarom ik steeds met voorbeelden uit de Tweede Wereldoorlog kom? Omdat het nog een paar dagen te vroeg is om met voorbeelden uit de Derde Wereldoorlog te komen. Verschillende Iraanse persbureaus melden dat China, Rusland en Iran een gigantische gezamenlijke legeroefening gaan houden in Syrië. Hoogstwaarschijnlijk bluf, maar zeker is dat niet. Bovendien is een dergelijke vorm van bluf op zich al levensgevaarlijk. De politieke elites van het westen eindigen opgeknoopt aan lantarenpalen, als ze de bevolking moeten gaan vertellen, dat al onze spaartegoeden en al onze pensioenen dankzij hun wanbeleid allang weg zijn. Ze kunnen dus beter een nieuwe wereldoorlog beginnen. Dat stelt ze in staat, om de schaapskudde die naar de slachtbank wordt gevoerd, wijs te maken, dat zij altijd goede herders zijn geweest.
Dick Berts
